Skip to main content

Iedereen heeft aanleg om om te gaan met tegenslag. De een meer dan de ander. Maar om dat talent te ontwikkelen is oefening nodig, dat gaat niet vanzelf. 

Als ouder heb je de neiging om, uit liefde voor je kind, elk obstakel uit de weg te ruimen. Lief, hartstikke lief, je kind zal er ook blij mee zijn. Maar hoe moet hij of zij dat dan straks zelf doen?

Dat zit al in kleine dingen. Ik woon vlakbij en basis- en een middelbare school en als het regent worden er veel kinderen en jongeren met de auto gebracht.

Ik heb nooit aan mijn ouders gevraagd om naar school te worden gebracht bij regen en dat had ook geen enkele zin gehad want ze hadden het toch niet gedaan. Ik weet precies wat er gezegd zou worden: “Je mankeert toch niets?”. Ik had echt een hekel aan dat soort zinnetjes!   

Ik ging dus op de fiets naar school met mijn regenpak op de bagagedrager. Dat kwam er ook nooit vanaf want wie gaat er nu in zijn regenpak naar school fietsen? Niemand, dat doe je niet. 

Was het erg dat ik door de regen moest fietsen? Nou …. leuk was het niet maar ik was het toch vergeten zodra ik op school aankwam, meteen kletsen met je vrienden. Ik heb er dus ook geen ‘trauma’ aan overgehouden.

Heb ik er wel iets aan overgehouden? Eigenlijk wel: ik moest iets doen wat fysiek en mentaal niet leuk was maar ik heb het overleefd. Ik weet mede daarom dat als iets oncomfortabel is of zelfs vervelend is dat ik daar wel overheen kom.

Daar word je hard van!

Moet dat nou: een hele verhandeling houden over door de regen naar school fietsen en dat dan ophangen aan het hebben van veerkracht? Nee, maar het opbouwen van veerkracht bestaat wel uit de optelsom van een aantal van dit soort kleine dingen doormaken. Als volwassenen weten we dat je naarmate je ouder wordt je met tegenslag te maken krijgt en dat daar dan ook grote tegenslagen bij (kunnen) zijn: ziekte of ontslag bijvoorbeeld. Hoe meer veerkracht je hebt opgebouwd hoe groter de kans dat je ook daarmee kunt dealen.

Met andere woorden: leg ze niet in de watten, los niet alles voor ze op. Breng ze bij regen niet naar school, geef ze geen elektrische fiets, laat ze zich niet gemakkelijk ziekmelden, moeten nablijven hoort erbij, enzovoort.

Van de jongere zelf mag je niet verwachten dat ze zeggen “Je hoeft me niet naar school te brengen, ik ben niet van suiker!”. Zij zullen het dus niet leuk vinden dat je ze niet brengt en misschien vind je het zelf ook ongemakkelijk, maar dat is waar ze op de langere termijn weerbaar van worden, veerkracht door ontwikkelen. Om met mijn vader te spreken “Daar word je hard van!”

Wel uitzwaaien of opvangen met een bakkie thee als ze nat uit school komen?

Pel van Hattum

Pel van Hattum geeft al heel lang voorlichting bij de GGD én is vader. Hij weet veel van genotmiddelen, regels, sociale media, voeding en bewegen. Misschien kennen jullie hem wel van de oudervoorlichtingen op de Katwijkse scholen voor Voortgezet Onderwijs. "Serious business natuurlijk, maar ik neem mezelf wel met een korreltje zout op zijn tijd."

Neem contact op met Pel